Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2014

ΠΡΟΣ

Το Προσωπικό των Υπηρεσιών της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς


 

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Μετά την αδικαιολόγητη κατ’ εμέ παύση μου από τη θέση της Γενικής Διευθύντριας Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και την προσφυγή μου στη Δικαιοσύνη, θεωρώ υποχρέωση και ανάγκη να σας απευθύνω λίγα λόγια ως επισφράγιση της συνεργασίας και αμοιβαίας συμπαράστασης καθ’ όλη τη θητεία μου στη Γενική Διεύθυνση.

Το διάστημα από το 2009 και εξής, με αφορμή τη δεινή οικονομική κρίση στην οποία περιήλθε η χώρα, θεωρείται ως μία από τις πιο δύσκολες περιόδους που έχει αντιμετωπίσει η Αρχαιολογική Υπηρεσία. Οι συνεχείς προσπάθειες όλων μας, κάτω από αντίξοες συνθήκες, για την υποστήριξη, τη σωστή διαχείριση και την εύρυθμη λειτουργία, κράτησαν και κρατούν όρθια αυτή την Υπηρεσία. Για το λόγο αυτό σας οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί από την πρώτη στιγμή που μου ανατέθηκε- σύμφωνα με τις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα- ο δύσκολος ρόλος της αναπληρώτριας Γενικής Διευθύντριας, με αγκαλιάσατε, με αναγνωρίσατε και με στηρίξατε με ανιδιοτέλεια και έγνοια περισσή. Οφείλω να σας διαβεβαιώσω ότι τα χρόνια αυτά αφιέρωσα κυριολεκτικά, από χρέος και καθήκον, όλο τον χρόνο, τον κόπο και τις δυνάμεις μου στη στήριξη και φροντίδα της Υπηρεσίας και των αρχαιοτήτων που αυτή έχει την ευθύνη να προστατεύει και να προβάλλει.

Χωρίς να περιμένω ότι το «ταξίδι» θα ξεπερνούσε τα πέντε χρόνια, προσηλωμένη στο καθήκον και επίμονη στην επίτευξη στόχων και οραμάτων μη επιδιώκοντας διακρίσεις και επαίνους, προσπάθησα να τιμήσω τη θέση του Γενικού Διευθυντή Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με την επίγνωση του κύρους των προκατόχων μου αλλά και με την υποχρέωση απέναντι στην παράδοση της αρχαιότερης Δημόσιας Υπηρεσίας του Ελληνικού Κράτους.

Σας διαβεβαιώνω ότι η δύναμή μου όλο αυτό το διάστημα στηρίχτηκε ακριβώς στην αποδοχή και την αναγνώριση από όλους σας του έργου που επιτελούσα. Προσπάθησα να αντιμετωπίσω τα διάφορα θέματα και τα μεγάλα και μικρά προβλήματα με αμεροληψία, αντικειμενικότητα, ανιδιοτέλεια και σεβασμό προς όλους σας, λαμβάνοντας την ευθύνη για τα ακούσια λάθη ή παραλείψεις μου. Επιθυμώ, όμως, να υπενθυμίσω ότι με τη συνεργασία σας, μέσα στη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης για το σύνολο του Δημόσιου Τομέα, καταφέραμε πολλά σε όλους τους τομείς της προστασίας, της ανάδειξης και της προβολής των αρχαιοτήτων, διασώσαμε αρχαιότητες, αντιμετωπίσαμε επιτυχώς τις συνέπειες της κρίσης στα μνημεία και μουσεία καθώς και το πλήθος των προβλημάτων που συνεχώς ανέκυπταν στο θέμα των προσλήψεων και που αφορούσαν κυρίως στα έργα ΕΣΠΑ, οργανώσαμε ή συμμετείχαμε σε πλήθος εκθέσεων αρχαιοτήτων στο εσωτερικό και εξωτερικό, συμβάλαμε καθοριστικά στον επαναπατρισμό αρχαιοτήτων και την καταπολέμηση της αρχαιοκαπηλίας, λειτουργήσαμε εύρυθμα την Υπηρεσία.

Από θέση ευθύνης απέναντι στα προβλήματα και όχι από προσωπική φιλοδοξία ή ματαιοδοξία, και ακολουθώντας πάντοτε πιστά το Νόμο, παρέμενα στη θέση αυτή, περιμένοντας την κρίση νέου Γενικού Διευθυντή ώστε να αποχωρήσω για συνταξιοδότηση με καθαρή τη συνείδηση ότι δεν δείλιασα μπροστά στις μεγάλες δυσκολίες της θητείας. Προτίμησα την παύση από την παραίτηση, και τον αγώνα από την ηρεμία(;) μιας αποχώρησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, έχοντας κατά νου τη μαντινάδα μιας καλής φίλης : Άλλος τα κλείνει τα φτερά στην πρώτη ψιχαλίδα κι’ άλλος τ’ ανοίγει και πετά μέσα στην καταιγίδα.

Η προσφυγή μου στη Δικαιοσύνηδιότι θεωρώ ότι η επίμαχη τροπολογία στην οποία στηρίχτηκε η παύση μου δεν έχει τελικά εφαρμογή στη ΓΔΑΠΚ - γίνεται για λόγους αξιοπρέπειας απέναντι στον εαυτό μου και για λόγους αρχής απέναντι στην ίδια την Υπηρεσία, πιέζοντας και με τον τρόπο αυτό για την εκ νέου εφαρμογή των διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα για την προκήρυξη της θέσης του νέου Γενικού Διευθυντή και την τοποθέτησή του μέσω δίκαιης κρίσης.

Η παύση μου συνέβη ακριβώς σε μια μεταβατική στιγμή, κατά την οποία πιστεύω ότι η συμπόρευσή μας ήταν περισσότερο αναγκαία από ποτέ, καθώς εφαρμόζεται ο νέος Οργανισμός του Υπουργείου που προκαλεί αναστάτωση σε όλη την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Θλίβομαι που πολλές από τις προτάσεις μου για τον Οργανισμό αυτό δεν εισακούστηκαν, καθώς θεωρώ ότι θα είχαν προλάβει αρκετά από τα σημερινά προβλήματα, παρότι οι προτάσεις αυτές γίνονταν πάντοτε κάτω από καθεστώς ασφυκτικών χρονικών πιέσεων προς τη Γενική Διεύθυνση, με τον κίνδυνο πάντοτε μιας λανθασμένης κρίσης, όταν πρόκειται για το μέλλον τόσων πολλών ανθρώπων.

Σας διαβεβαιώνω ότι θα συνεχίσω να βρίσκομαι κοντά σας και σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την ακούραστη υποστήριξη, εντός και εκτός ωραρίου, με τη θυσία του προσωπικού σας χρόνου. Να είστε σίγουροι πως ό,τι οικοδομήσαμε μαζί δεν θα χαθεί αλλά αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον.

Μαρία Ανδρεαδάκη-Βλαζάκη


 

Κοινοποίηση: 1. ΣΕΑ

2. ΠΟΕ-ΥΠΠΟ