Η αρχαιολογική κοινότητα έχασε την Δευτέρα 22 Νοεμβρίου τον Φίλιππο Κωστομητσόπουλο, τον αρχαιολόγο με την μεγαλύτερη ίσως μόρφωση από όλους μας. Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν στο χώρο δουλειάς δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεχάσουν την εμβρίθειά του
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΦΙΛΙΠΠΟ ΚΩΣΤΟΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟ
Η αρχαιολογική κοινότητα έχασε την Δευτέρα 22 Νοεμβρίου τον Φίλιππο Κωστομητσόπουλο, τον αρχαιολόγο με την μεγαλύτερη ίσως μόρφωση από όλους μας. Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν στο χώρο δουλειάς δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεχάσουν την εμβρίθειά του, την μεγάλη του γλωσσομάθεια και κυρίως τις βαθιές του γνώσεις στην αρχαιολογία, στην ελληνική και παγκόσμια ιστορία, σε όλους τους τομείς της τέχνης από τη λογοτεχνία-την οποία θεράπευσε και με τη δική του εμπνευσμένη ποίηση και μεταφράσεις - στο θέατρο, τον κινηματογράφο και τη ζωγραφική. Στον τομέα της Αρχαιολογίας ξεχώριζε με την πρωτοφανή ευρύτητα των επιστημονικών του γνώσεων από την Προϊστορική περίοδο έως την Ύστερη Αρχαιότητα, τις ιδιαίτερες γνώσεις του σε θέματα επιγραφικής, αρχιτεκτονικής, αγγειογραφίας, ζωγραφικής και της αρχαίας ελληνικής γραμματείας γενικότερα. Εκείνο όμως που χαρακτήριζε περισσότερο από όλα τον Φίλιππο ήταν το ήθος, η σεμνότητα, η συναδελφικότητα, το χιούμορ και η ευφυΐα. Πιστός αγωνιστής της αριστεράς από τα μαθητικά του χρόνια έως σήμερα διακρινόταν πάντοτε για τις δημοκρατικές του ιδέες και την συμμετοχή του στα κοινά και για τους λόγους αυτούς είχε διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης. Διδάκτωρ του ίδιου πανεπιστημίου ξεχώρισε με την πρωτοποριακή διδακτορική του διατριβή για τα πρωτοκυκλαδικά νεκροταφεία με υπεύθυνο καθηγητή τον Jan Βοuzek. Ανάμεσα στις επιστημονικές του δημοσιεύσεις ξεχωρίζει η συνεργασία του στο βιβλίο για την Αιολική Κύμη μαζί με τον αγαπημένο του καθηγητή Βouzek. Στην Αρχαιολογική Υπηρεσία προσλήφθηκε το 1979 και υπηρέτησε στην Δωδεκάνησο, όπου διενήργησε πολλές σημαντικές ανασκαφές της αρχαϊκής, κλασσικής και ελληνιστικής περιόδου. Από το πέρασμά του στη Δωδεκάνησο άφησε ένα μεγάλο αριθμό καταγραφών με πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση παράλληλα με τις πολύτιμες έρευνές του στην περιοχή της Λινδίας και της Ιαλυσίας. Από το 1992 έως σήμερα εργαζόταν στο Αρχείο Μνημείων, όπου συνέβαλε ουσιαστικά στη σύνταξη και τη διαμόρφωση του Διαρκούς Καταλόγου των Κηρυγμένων Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων της Ελλάδας. Το παράδειγμά του και το έργο του αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τον κλάδο μας και τα παιδιά του, Ντένη και Αριάδνη.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ