.png)
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ
Ερμού 136, 10553 Αθήνα. Τηλ-Fax.: 2103252214, E-mail:archaeol@otenet.gr, www.sea.org.gr
Αθήνα, 2/9/2022
Το Τοπικό Παράρτημα Δωδεκανήσου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων για την απώλεια του Μario Benzi
Mε μεγάλη οδύνη πληροφορηθήκαμε την ξαφνική απώλεια του ομότιμου καθηγητή των πολιτισμών του Αιγαίου του Πανεπιστημίου της Πίζας Mario Domenico Benzi. Επιστήμονας διεθνούς κύρους ο Μario Benzi, αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη του προϊστορικού Αιγαίου, με ιδιαίτερη έμφαση στη περιοχή της Δωδεκανήσου από τη νεολιθική έως τη μυκηναϊκή περίοδο, αφήνοντας πολύτιμη παρακαταθήκη τους δύο τόμους για τις μυκηναϊκές ακροπόλεις της Ιαλυσού και πιο πρόσφατα τον τόμο για την προϊστορική Κάλυμνο. Σημαντική ωστόσο, υπήρξε η συμβολή του για τη μελέτη της μυκηναϊκής Αττικής, με το πρώτο του βιβλίο. Ακούραστος και συστηματικός ερευνητής, συνεργάτης της Ιταλικής Σχολής στη Φαιστό, εκτός τα πολυάριθμα και σημαντικά άρθρα του για τη Δωδεκάνησο, ασχολήθηκε με τη μυκηναϊκή παρουσία στην Ιταλία, με την εμφάνιση των Λαών της Θάλασσας, αλλά και με θέματα σχετικά με τον Τρωικό πόλεμο, τις τοιχογραφίες της Θήρας, την εικονογραφία στις λάρνακες της Τανάγρας, ενώ, ως μέλος της ανασκαφής της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ιασό της Καρίας, συνέβαλε στη μελέτη του υλικού με μία σειρά άρθρων.
Με τον αδόκητο θάνατο του Mariο Benzi, η προϊστορική αρχαιολογία έχασε έναν από τους σπουδαίους μελετητές της. Η απώλεια όμως αυτή αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό και στη μικρή κοινωνία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, αφού, εκτός από τον επιστήμονα Μario Benzi, έχασε έναν σπάνιο και πιστό φίλο, έναν συνάδελφο με τον οποίο μοιραζόταν τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα της αρχαιολογίας και της καθημερινής ζωής.
Ο ξαφνικός θάνατος του Μario, για όσους τον γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια από κοντά, σηματοδοτεί συμβολικά αλλαγή εποχής προς ένα λιγότερο ευοίωνο μέλλον της αρχαιολογίας, μιας αρχαιολογίας περισσότερο γραφειοκρατικής και λιγότερο ανθρώπινης, απομακρυσμένης από το κύριο αντικείμενό της που είναι ο άνθρωπος, αυτής δηλαδή που είχαμε την τύχη να απολαύσουμε, όχι μόνον συζητώντας με θέρμη τα προβλήματα της προϊστορίας της περιοχής μας και τα νέα ευρήματά μας με τον Μario, αλλά σχολιάζοντας γενικότερα θέματα πολιτισμού και επικοινωνίας των ανθρώπων από τα προϊστορικά χρόνια έως σήμερα.
Θα μας λείψει η οξυδερκής του ματιά, το ανεπανάληπτο και εύστοχο χιούμορ του, η μοναδική Ιταλική του φινέτσα, η υψηλή αισθητική του, η αγάπη του για την κλασική μουσική και οι ειλικρινείς εξομολογήσεις του, ότι αν δεν είχε γίνει αρχαιολόγος, θα ήθελε να είναι μαέστρος, επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό τον μοναδικό συνδυασμό της αρχαιολογίας με τη μουσική, την οποία γνώριζε στο ίδιο ίσως βάθος με την αρχαιολογία. Αυτός ήταν ο δικός μας Μario, ο σπουδαίος φίλος της Εφορείας που θα τον θυμόμαστε πάντα με θαυμασμό, αγάπη και μεγάλη νοσταλγία.
Με τον αδόκητο θάνατο του Mariο Benzi, η προϊστορική αρχαιολογία έχασε έναν από τους σπουδαίους μελετητές της. Η απώλεια όμως αυτή αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό και στη μικρή κοινωνία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, αφού, εκτός από τον επιστήμονα Μario Benzi, έχασε έναν σπάνιο και πιστό φίλο, έναν συνάδελφο με τον οποίο μοιραζόταν τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα της αρχαιολογίας και της καθημερινής ζωής.
Ο ξαφνικός θάνατος του Μario, για όσους τον γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια από κοντά, σηματοδοτεί συμβολικά αλλαγή εποχής προς ένα λιγότερο ευοίωνο μέλλον της αρχαιολογίας, μιας αρχαιολογίας περισσότερο γραφειοκρατικής και λιγότερο ανθρώπινης, απομακρυσμένης από το κύριο αντικείμενό της που είναι ο άνθρωπος, αυτής δηλαδή που είχαμε την τύχη να απολαύσουμε, όχι μόνον συζητώντας με θέρμη τα προβλήματα της προϊστορίας της περιοχής μας και τα νέα ευρήματά μας με τον Μario, αλλά σχολιάζοντας γενικότερα θέματα πολιτισμού και επικοινωνίας των ανθρώπων από τα προϊστορικά χρόνια έως σήμερα.
Θα μας λείψει η οξυδερκής του ματιά, το ανεπανάληπτο και εύστοχο χιούμορ του, η μοναδική Ιταλική του φινέτσα, η υψηλή αισθητική του, η αγάπη του για την κλασική μουσική και οι ειλικρινείς εξομολογήσεις του, ότι αν δεν είχε γίνει αρχαιολόγος, θα ήθελε να είναι μαέστρος, επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό τον μοναδικό συνδυασμό της αρχαιολογίας με τη μουσική, την οποία γνώριζε στο ίδιο ίσως βάθος με την αρχαιολογία. Αυτός ήταν ο δικός μας Μario, ο σπουδαίος φίλος της Εφορείας που θα τον θυμόμαστε πάντα με θαυμασμό, αγάπη και μεγάλη νοσταλγία.